我会等 (wo hui deng)

Ik wil een magie leren om door de ruimte te reizen
Al mijn wensen in de nachtelijke lucht planten
Samen met alle sterren in dromen steeds groter worden
Ik denk dat de wind ook niet weet waar hij heen moet
Ik denk dat de vallende bladeren heimelijk naar huis verlangen
Heb geleerd om tranen als zweet stilletjes af te vegen

Ik zal wachten tot de dode boom weer knoppen krijgt, nieuwe bloemen bloeien
Wachtend tot de zon de duisternis doorbreekt, de eerste stralen van de dageraad
Ik zal wachten tot de regen valt, alle herinneringen wegspoelt
En dan samen met jou gaan kijken
Hoe groot de wereld buiten eigenlijk is
Ik zal wachten tot de winter sneeuw smelt, de zomer in de waaier
De sterren in de diepe nacht bewaken, knipperend zonder te praten
Ik zal wachten tot jij in het verhaal weer een grap voor me vertelt
Gelovend dat mooie dromen en jij
Op een dag zeker eerder zullen aankomen

Ik wil een soort magie leren om de toekomst te herschrijven
Al mijn toekomst op papier zetten met mijn pen
Denkend aan het perfecte antwoord voor jou
Ik denk dat de regen ook niet weet wanneer hij kan stoppen
Zelfs de sterkste mensen verlangen heimelijk naar huis
Heb geleerd om tranen als zweet stilletjes af te vegen

Ik zal wachten tot de dode boom weer knoppen krijgt, nieuwe bloemen bloeien
Wachtend tot de zon de duisternis doorbreekt, de eerste stralen van de dageraad
Ik zal wachten tot de regen valt, alle herinneringen wegspoelt
En dan samen met jou gaan kijken
Hoe groot de wereld buiten eigenlijk is
Ik zal wachten tot de winter sneeuw smelt, de zomer in de waaier
De sterren in de diepe nacht bewaken, knipperend zonder te praten
Ik zal wachten tot jij in het verhaal weer een grap voor me vertelt
Gelovend dat mooie dromen en jij
Op een dag zeker eerder zullen aankomen
Ik zal wachten tot de dode boom weer knoppen krijgt, nieuwe bloemen bloeien
Wachtend tot de zon de duisternis doorbreekt, de eerste stralen van de dageraad
Ik zal wachten tot de regen valt, alle herinneringen wegspoelt
En dan samen met jou gaan kijken
Hoe groot de wereld buiten eigenlijk is
Ik zal wachten tot de winter sneeuw smelt, de zomer in de waaier
De sterren in de diepe nacht bewaken, knipperend zonder te praten
Ik zal wachten tot jij in het verhaal weer een grap voor me vertelt
Gelovend dat mooie dromen en jij
Op een dag zeker eerder zullen aankomen