Construcción
Chico Buarque
Bouw
Hij hield van die keer alsof het de laatste was
Kuste zijn vrouw alsof ze de enige was
En elk van zijn kinderen alsof ze de enige waren
En stak de straat over met zijn verlegen stap
Hij klom naar de bouw alsof hij een machine was
Tilde op het balkon vier stevige muren
Baksteen voor baksteen in een magisch ontwerp
Zijn ogen verdoofd van cement en tranen
Hij ging zitten om te rusten alsof het zaterdag was
At bonen met rijst alsof hij een prins was
Drank en snikte alsof hij een schipbreukeling was
Danste en lachte alsof hij muziek hoorde
En struikelde in de lucht met zijn dronken stap
En zweefde door de lucht alsof hij een vogel was
En eindigde op de grond als een slap lichaam
En kreunde midden op de openbare weg
Stierf tegen de stroom in en verstoorde het verkeer
Hij hield van die keer alsof het de laatste was
Kuste zijn vrouw alsof ze uniek was
En elk van zijn kinderen alsof ze de verloren zoon waren
En stak de straat over met zijn dronken stap
Hij klom naar de bouw alsof het solide was
Tilde op het balkon vier magische muren
Baksteen voor baksteen in een logisch ontwerp
Zijn ogen verdoofd van cement en verkeer
Hij ging zitten om te rusten alsof hij een prins was
At zijn arme rijst alsof het het beste was
Drank en snikte alsof hij een machine was
Danste en lachte alsof hij de volgende was
En struikelde in de lucht alsof hij muziek hoorde
En zweefde door de lucht alsof het zaterdag was
En eindigde op de grond als een verlegen lichaam
Kreunde midden op de weg als een schipbreukeling
Stierf tegen de stroom in en verstoorde het publiek
Hij hield van die keer alsof hij een machine was
Kuste zijn vrouw alsof het logisch was
Tilde op het balkon vier slappe muren
Ging zitten om te rusten alsof hij een vogel was
En zweefde in de lucht alsof hij een prins was
En eindigde op de grond als een dronken lichaam
Stierf tegen de stroom in en verstoorde de zaterdag
Voor dat brood om te eten en de grond om op te slapen
Registratie om te worden geboren, toestemming om te lachen
Voor het laten ademen en voor het laten bestaan
God zegene je
Voor die dronkenschap van genade die we moeten drinken
Voor die ellendige rook die we moeten hoesten
Voor de steigers van mensen om op te klimmen en te vallen
God zegene je
Voor die harpij die ons op een dag zal vleien en spuwen
En voor de vliegen en kussen die ons zullen bedekken
En voor de laatste rust die ons eindelijk zal verlossen
God zegene je