A Solas Con La Botella
Christian Nodal
Alleen Met De Fles
Wie zal mijn huid verkennen en vullen met kussen
De leegtes die je achterliet? Wie zal zich wagen om me te beminnen?
Als ze vragen, zeg ik dat het goed gaat, maar dat is om te doen alsof
De glimlach die ik vandaag draag is van verdriet en eenzaamheid
Ik weet niet of ik het aan de tijd heb overgelaten
Ik vertrouw zelfs mijn schaduw niet meer
Slechts weinigen zullen me begrijpen
Zelfs mijn geest verraadt me
Wanneer, eindelijk, het hart
Bijna vergeet te voelen
En alleen pratend
Met de fles, heb ik nagedacht
Waarom ik je nog steeds een plek geef
Als je zo ver weg bent van me willen
En alleen pratend
Met de fles, heb ik nagedacht
Als ik mijn trots verlies en je ga zoeken
Dronken, en ik huil
Omdat ik goed weet dat nuchter
Ik het mezelf niet ga vergeven
Ik weet niet of ik het aan de tijd heb overgelaten
Ik vertrouw zelfs mijn schaduw niet meer
Slechts weinigen zullen me begrijpen
Zelfs mijn geest verraadt me
Wanneer, eindelijk, het hart
Bijna vergeet te voelen
En alleen pratend
Met de fles, heb ik nagedacht
Waarom ik je nog steeds een plek geef
Als je zo ver weg bent van me willen
En alleen pratend
Met de fles, heb ik nagedacht
Als ik mijn trots verlies en je ga zoeken
Dronken, en ik huil
Omdat ik goed weet dat nuchter
Ik het mezelf niet ga vergeven
