Esta noche (feat. Portavoz y Evelyn Cornejo)

Ik ga je niet liegen
Je weet het al heel goed
Je bent precies mijn type en ik wil je hebben
Maar precies nu wil ik je leren kennen, wolvin
Verleid me met je geest, de kleren vallen vanzelf
Werk mee met je lach en een glas wijn, dat is perfect
Wat je wilt, zeg het, je bent als een open boek
Het is niet dat ik geen seks wil
Het is dat elk woord van jou me opwindt tot in mijn gedachten
Ik hou van je lichaam, maar nog meer van je geest, hoe kan het ook anders
Je verlangt vrij, zo heet als ik
Als twee honden, als twee die in de nacht neuken
Met veel gebral, het maakt niet uit of iemand het hoort
Vandaag wil ik gewoon zweven en genieten
Gelijkwaardig als een vergadering in een freestyle
Vandaag wil ik leren van jouw blik
En in vrijheid liefhebben zonder te claimen
Als ik je kijk, word ik gek
Bij het idee je te kussen loopt het water me in de mond
Ik hoor je gedachten kloppen
En mijn hormonen voelen beweging
Ontkurk die fles wijn dan maar
Want vanavond kom je met mij mee
Ik zweef op een wolk die me aan jou doet denken
Verlangend om je te zien, om je te zoeken
Waar je ook bent
Ik kan niet stoppen met aan je te denken, schat
En ik heb het zo naar mijn zin
Als jouw huid mijn huid raakt
Die oogjes die naar me kijken
Jij bent de vrouw met wie ik wil ontwaken
En hand in hand de wereld verkennen
Ook al willen ze allemaal dat dit eindigt
Slecht over mij pratend, wachtend tot je besmet raakt
Zeg ze dat je niet stoppen met zien is onmogelijk
Dat ik alle kansen zal uitputten dat dit niet eindigt
Ze verspillen hun tijd, want wat ik voel is echt
En dat weet jij
Kom, geef me je hand en laten we wandelen waar onze voeten ons brengen
Want waar je ook gaat, ga ik mee
Daar zal ik zijn, lach gewoon
Als ik je kijk, word ik gek
Bij het idee je te kussen loopt het water me in de mond
Ik hoor je gedachten kloppen
En mijn hormonen voelen beweging
Ik wil dat je mijn bed door elkaar haalt
En zo mijn wijn tot de ochtend
Als de discriminatie van wit naar zwart treurig is, van wit naar indiaan is treurig
Is het nog treuriger van zwart naar zwart, van indiaan naar indiaan en dat bestaat ook
Dus er is iets dat we moeten ontdekken
Wie zijn we? Waarom bestaan er rassen?
Als dat onbekend is, met welk recht krimpen sommigen?
Dat zeggen, ik ben superieur en deze is inferieur
Waarom steelt deze het recht om dat te zeggen?
En waarom accepteert de ander dat?