Pedro Navaja

Op de hoek van de oude buurt zag ik hem voorbijgaan
Met de swagger die de knappe jongens hebben als ze lopen
Zijn handen altijd in de zakken van zijn jas
Zodat ze niet weten in welke hij het mes heeft

Hij draagt een brede hoed schuin op zijn hoofd
En sneakers voor het geval er problemen zijn, kan hij snel weg
Zonnebrillen zodat ze niet zien waar hij naar kijkt
En een gouden tand die schittert als hij lacht

Ongeveer drie straten van die hoek loopt een vrouw
Ze loopt de hele stoep af voor de vijfde keer
En in een portiek gaat ze naar binnen en neemt een slok om te vergeten
Dat de dag traag is en er geen klanten zijn om te werken

Een auto rijdt heel langzaam over de boulevard
Het heeft geen kenteken, maar iedereen weet dat het politie is, uhm
Pedro Navaja, zijn handen altijd in de jas
Kijkt en glimlacht en de gouden tand begint weer te glanzen

Terwijl hij loopt, kijkt hij van hoek naar hoek
Er is geen ziel te zien, de hele boulevard is verlaten
Wanneer plotseling die vrouw uit het portiek komt
En Pedro Navaja knijpt een vuist in zijn jas

Hij kijkt naar links, kijkt naar rechts en ziet niemand
En snel, maar stil, steekt hij de straat over
En ondertussen loopt die vrouw aan de andere kant
Mopperend omdat ze geen cent heeft om te eten

Terwijl ze loopt, haalt ze een revolver uit haar oude jas, die vrouw
Ze was van plan het in haar tas te stoppen zodat het niet in de weg zit
Een .38 Smith & Wesson, speciaal
Die ze bij zich draagt om zich te beschermen tegen al het kwaad

En Pedro Navaja, mes in de hand, ging op haar af
De gouden tand verlichtte de hele boulevard, het was zo makkelijk!
Terwijl hij lachte, stak het mes zonder genade in haar
Wanneer plotseling klonk er een schot als een kanon
En Pedro Navaja viel op de stoep terwijl hij zag, die vrouw
Die met de revolver in de hand, dodelijk gewond, tegen hem zei
Ik dacht: Vandaag is niet mijn dag, ik heb pech
Maar Pedro Navaja, jij bent slechter af, je bent nergens meer

En geloof me mensen, hoewel er lawaai was, kwam niemand naar buiten
Er waren geen nieuwsgierigen, geen vragen, niemand huilde
Alleen een dronkaard struikelde over de twee lichamen
Pakte de revolver, het mes, de centen en ging weg
En struikelend ging hij zingend verder, vals
Het refrein dat ik hier voor jullie heb gebracht en de boodschap van mijn lied

Het leven geeft je verrassingen, verrassingen geeft het leven, oh God
Pedro Navaja, de straatrover
Wie met ijzer doodt, sterft door ijzer

Het leven geeft je verrassingen, verrassingen geeft het leven, oh God
Dappere visser, aan de haak die je uitgooide
In plaats van een sardine, ving je een haai

Het leven geeft je verrassingen, verrassingen geeft het leven, oh God
Vijf miljoen verhalen heeft de stad New York

Het leven geeft je verrassingen, verrassingen geeft het leven, oh God

Zoals mijn grootmoeder zei, wie het laatst lacht, lacht het best

Het leven geeft je verrassingen, verrassingen geeft het leven
Wanneer het door het lot wordt gestuurd, verandert zelfs de sterkste niet
Als je geboren bent om te hameren, vallen de spijkers uit de lucht
Het leven geeft je verrassingen, verrassingen geeft het leven, oh God
Buurt van knappe jongens, pas op op de stoep
Pas op, vrienden, want wie niet rent, vliegt
Het leven geeft je verrassingen, verrassingen geeft het leven, oh God
Zoals in een roman van Kafka, de dronkaard sloeg de hoek om