Malavita

Monnalisa is haar artiestennaam
En ze verliest zich even
Tussen de muziek van de pleinen

De zon slaat op de rolluiken
Rookt alleen, maar ondertussen huilt ze
Ze lijkt veel ouder dan ik

Maar ze is een wereldmeisje
Dochter van de haven
En danst op een kist
Het hart leert haar snel
Dat ze geen meisje meer is

Ze haat foto's
Droomt van een motor
Die snel gaat en verder niet
Ze vlucht voor een God die praat
De taal van de onderwereld

Maar het leven, maar het leven
Maar het leven, maar het leven
Maar het leven, maar het leven
Maar het leven, maar het leven

Het onthult altijd een zee van dingen
Onder de sluiers van jonge bruiden
De zwarte ogen lijken op die van jou

Monnalisa, Monnalisa
Monnalisa, Monnalisa
Die nooit een boeket rozen heeft gezien
Is het niet de schuld van je naam?
Jij houdt niet van, jij maakt alleen liefde
Jij houdt niet van, jij maakt alleen liefde

Rode ogen, zoals bij flitsen
Onderwereld, dromend van cash
Verlangens die haar hoofd in de war brengen

Viooltje van het veld zal niet de zoveelste zijn
Wijnmondkleur van vastentijd
Die haar huid duur moet verkopen
Aan een slechte sterrenhandelaar

Onder een, maan
Die lijkt op een munt
Een boksbeugel van zilver
Boven een zijden handschoen

Ze haat foto's
Droomt van een motor
Die snel gaat en verder niet
Ze vlucht voor een God die praat
De taal van de onderwereld

Maar het leven, maar het leven
Maar het leven, maar het leven
Maar het leven, maar het leven
Maar het leven, maar het leven

Het onthult altijd een zee van dingen
Onder de sluiers van jonge bruiden
De zwarte ogen lijken op die van jou

Monnalisa, Monnalisa
Monnalisa, Monnalisa
Die nooit een boeket rozen heeft gezien
Is het niet de schuld van je naam?
Jij houdt niet van, jij maakt alleen liefde

Monnalisa is haar artiestennaam
En ze heeft haar geluk ingezet
Maar het is al ver weg hier

Ze is gezien boven op een trein
Die vluchtte voor haar vergif
Het verleden is een slang in de schoot als het van

Maar het leven, maar het leven
Maar het leven, maar het leven
Maar het leven, maar het leven
Maar het leven, maar het leven

Het onthult altijd een zee van dingen
Onder de sluiers van jonge bruiden
De zwarte ogen lijken op die van jou

Monnalisa, Monnalisa
Monnalisa, Monnalisa
Die nooit een boeket rozen heeft gezien
Is het niet de schuld van je naam?
Jij houdt niet van, jij maakt alleen liefde

Jij glimlacht, maar verbergt pijn
Jij houdt niet van, jij maakt alleen liefde