Ciudad Gris

C.R.O

Grijze Stad

Mijn identiteit in de kroeg
Ik weet de plek niet meer
Ik zie het niet helemaal duidelijk, maar ik ga er komen
Mijn ziel vraagt om rust, ik weet niet waar die is
De straat spreekt tot me en zoals altijd ga ik luisteren

Zoveel jaren in deze rotzooi, ik denk dat ze me zo gemaakt hebben
Zeg me, wanneer je het moeilijk had, wie waren er toen?
Meisje, ik weet niet waarom ik nog steeds achter je aan ga
Jij moet gewoon voor me bidden, ik ben al gezonken

Weer verdwijn ik in jouw verlangen en in het niets
Weer verdwijn ik in de warmte van jouw deken
Meisje, er is niets meer over, of niet soms?
Steek vuur aan in je blik, of niet soms?

En ik blijf je treuren, verdrietig en alleen in de stad
En de straat blijft schreeuwen dat je niet terugkomt
Misschien is mijn ziel nog steeds gewond in een of andere kroeg
Misschien zal ik aan de andere kant gevonden worden

De straat spreekt tot me en ik kan niet zeggen dat ik nee zeg
Mijn hartslag kalmeert als ik bij jou ben
Ik, die een lege jongen ben met zoveel passie
Ik, die altijd zo koud en vol ambitie ben geweest

Ik voel die warmte weer mijn vleugels afsnijden
Verlies me in het donkere en pure van de vroege ochtend
Meisje, mijn lichten doven, of niet soms?
Ik wilde het anders bekijken, maar er was al niets meer

En ik val weer terug in jouw gedachten
Het betekent niets meer als je er niet bent
Ik zing voor de straat, voor al mijn mensen
Voor degenen die het voelen, voor mijn criminelen

Share on social media Share as link