Love in Portofino

Ik vond mijn liefde in Portofino
Omdat ik nog steeds in dromen geloof
Het vreemde spel van het lot
In Portofino heeft het mijn hart veroverd

In de zoete betovering van de ochtend
Heeft de zee jou naar mij gebracht
Ik sluit mijn ogen en dichtbij mij
In Portofino zie ik jou weer

Ik herinner me een hoekje van de hemel
Waar ik op je wachtte
Ik herinner me het zo geliefde gezicht
En je mond om te kussen

Ik vond mijn liefde in Portofino
Die kussen zal ik nooit vergeten
Mijn pad is niet meer treurig
In Portofino vond ik mijn liefde

Er was in Portofino
Een oude toren die zich verveelde
Omdat hij alleen de ochtendklokken luidde
Wanneer Portofino ontwaakte

Maar na die goddelijke nacht
Hoorden we hem op een dag luiden
Zelfs tot in de naburige steden
Van Portofino voor onze liefde

Ik zie de bruidegom die me meeneemt
Naar het kleine houten chalet
Waar hij me door de deur laat gaan
En me in zijn armen draagt

Elke keer als in Portofino
De oude toren daarboven luidt
Zingt hij ons huwelijk
Naar de wolken
In Portofino

Ik vond mijn liefde, ik vond mijn liefde