Doblaron Las Campanas

Wie zal er naar mij vragen
Nadat ik ben weggegaan
Om me te verliezen in mijn weg

Wie zal me vertellen over jou
Als je lijdt aan de pijn
Die me vandaag sterfelijk maakt

Deze keer, deze keer zijn er geen heldere maanlichten
Deze keer, deze keer zal de zon niet zoals altijd opkomen
Wat triest zal ik zijn als ik je nooit meer zie
En ik moet de sterren één voor één doven

Oh! Zeg me als het niet waar is dat ik voor jou heb geleefd
En dat jij me alleen maar hebt laten lijden
Je hebt de bloemen vertrapt die in mijn tuin stonden
Het was het mooiste dat er voor mij was

Ik zal als een zwervende verder gaan
Totdat ik misschien mijn eigen einde vind
Ik zal zoeken hoe ik jou kan vergeten
Wat kan ik doen als je het zo wilde

Oh! Als je me had verteld dat hier alles eindigde, was ik niet verder gegaan
En had ik mijn handen niet in het vuur gestoken, zou ik niet verbrand zijn
Ik heb nog steeds in mijn handen het water dat de rozen bewaterde die van mij waren
Maar de klokken hebben al geluid in mijn ziel, mijn liefde stierf

Ik kende de vergeving niet, oh God
Ik kan het niet vergeven, Heer

Het is al nacht, zie je
De middag is voorbij
Het moest eindigen

Kijk op mijn klok
Zie je dat het bijna ochtend is
Het zal snel licht worden

Zeg het me al, zeg het me al wat je me gaat zeggen
Zeg het me in één keer, want er wacht een pad op me
De bedelaar is moe van het vragen om aalmoezen
En iedereen die geeft, ontvangt op een dag iets terug

Oh! Hij wilde me tegenhouden, ik zag het in zijn blik
Hij zei dat hij me zou aanbidden, dat hij het zou proberen
Maar ik hoorde de klokken al luiden
Ik moest gaan, het was zijn einde

Ik zal als een zwervende verder gaan
Totdat ik misschien mijn eigen einde vind
Oh blauwe lucht, wat heb je voor mij
Zal je me nooit meer een ander lijden geven

Oh! Als je me had verteld dat hier alles eindigde, was ik niet verder gegaan
En had ik mijn handen niet in het vuur gestoken, zou ik niet verbrand zijn
Oh! Ik heb nog steeds in mijn handen het water dat de rozen bewaterde die van mij waren
Maar de klokken hebben al geluid in mijn ziel, mijn liefde stierf

Ik kan je niet vergeven, oh God
Voor mijn welzijn of mijn kwaad, Heer