Velha Chica

Vroeger verkocht de oude Chica
cola en gember
en 's middags waste ze de kleren
van de belangrijke baas;
en wij, de kinderen van de school,
vroegen aan oma Chica
wat de reden was van die armoede,
vandaan dat lijden van ons.
Hé jongen, praat niet over politiek,
praat niet over politiek, praat niet over politiek.

Maar de oude Chica, verstrikt in gedachten,
ze wist het, maar zei niet wat de reden was van dat lijden.
Hé jongen, praat niet over politiek,
praat niet over politiek.

En de tijd verstreek en de oude Chica, werd alleen maar ouder.
Ze maakte alleen een kubata met een zinken dak, met een zinken dak.
Hé jongen, praat niet over politiek, praat niet over politiek.

Maar wie nu kijkt naar
het gezicht van die dame, die dame,
ziet alleen de rimpels van het lijden, van het lijden, van het lijden!
En ze zegt nu alleen:
"- Hé jongen, als ik sterf, wil ik Angola in vrede zien leven!
Hé jongen, als ik sterf, wil ik Angola en de wereld in vrede zien!"