La langue de chez nous

Het is een mooie taal met prachtige woorden
Die zijn geschiedenis meedraagt door zijn accenten
Waar je de muziek en de geur van kruiden voelt
De geitenkaas en het tarwebrood

Van Mont-Saint-Michel tot aan de Contrescarpe
Als je de mensen van dit land hoort praten
Lijkt het alsof de wind verstrikt is in een harp
En dat hij al zijn harmonieën heeft bewaard

In deze mooie taal met de kleuren van de Provence
Waar de smaak van dingen al in de woorden zit
Begint het feest eerst met praten
En we drinken woorden net zo goed als water

De stemmen lijken op de loop van rivieren en beken
Ze volgen de kronkels, de wind in het riet
Soms zelfs de stromen die donder met zich meedragen
Terwijl ze de stenen polijsten aan de rand van de beken

Het is een mooie taal aan de andere kant van de wereld
Een bubbel van Frankrijk in het noorden van een continent
In een greep gevangen maar toch zo vruchtbaar
Gevangen in de ijskappen op de top van een vulkaan

Ze heeft bruggen gebouwd over de Atlantische Oceaan
Ze heeft haar nest verlaten voor een andere bodem
En als een zwaluw in de lente van de muziek
Komt ze terug om ons haar verdriet en hoop te zingen

Om ons te vertellen dat daar in dat sneeuwland
Ze de winden heeft getrotseerd die overal waaien,
Om haar woorden op te leggen tot in de scholen
En dat men daar nog steeds de taal van hier spreekt

Het is een mooie taal voor wie haar kan verdedigen
Ze biedt de schatten van oneindige rijkdommen
De woorden die we misten om elkaar te begrijpen
En de kracht die nodig is om in harmonie te leven

En van Île d'Orléans tot aan de Contrescarpe
Als je de mensen van dit land hoort zingen
Lijkt het alsof de wind verstrikt is in een harp
En dat hij een hele symfonie heeft gecomponeerd

En van Île d'Orléans tot aan Contrescarpe
Als je de mensen van dit land hoort zingen
Lijkt het alsof de wind verstrikt is in een harp
En dat hij een hele symfonie heeft gecomponeerd.