Padam padam

Dit deuntje dat me dag en nacht achtervolgt
Dit deuntje is niet van vandaag
Het komt van zo ver als ik kom
Getrokken door honderdduizend muzikanten

Op een dag maakt dit deuntje me gek
Honderd keer heb ik willen zeggen waarom
Maar het heeft me de mond gesnoerd
Het praat altijd vóór mij
En zijn stem overschaduwt de mijne

Padam, padam, padam
Het komt rennend achter me aan
Padam, padam, padam
Het doet me denken aan wat ik moet herinneren
Padam, padam, padam

Het is een deuntje dat naar me wijst
En ik sleep het achter me aan als een vreemde vergissing
Dit deuntje dat alles uit het hoofd kent

Het zegt: Vergeet je liefdes niet
Vergeet je niet, want het is jouw beurt
Er is geen reden dat je niet huilt
Met je herinneringen op je schouders

En ik zie weer degenen die blijven
Mijn twintig jaar laten de trom slaan
Ik zie gebaren met elkaar vechten
De hele komedie van de liefdes
Op dit deuntje dat altijd doorgaat

Padam, padam, padam
Van ik hou van jou van veertien juli
Padam, padam, padam
Van altijd die we voor een prikkie kopen
Padam, padam, padam
Van wil je, hier heb je er een paar
En dat alles om net om de hoek te vallen
Op het deuntje dat me herkent

Luister naar de herrie die het me bezorgt

Alsof heel mijn verleden voorbijflitst
Je moet verdriet bewaren voor later
Ik heb een heleboel noten op dit deuntje dat klopt
Dat klopt als een houten hart