Le vieux piano

Een piano is dood
En zij hield van hem…
Toen ze jong was en zich vol dronk met het pathos
Terwijl ze zich wreef tegen de nostalgische piano
Wat was hij mooi, de piano, goede piano, oude piano van de vrienden
In de tijd van de vrienden
Bij Bianco de geldschieter
Rond drie uur 's nachts
Toen ze haar halve pint van vergeten dronk…
En alleen, nu
Denkt ze aan het leven
Van die oude dode piano
Ze ziet, ze hoort
De missen van haar twintig jaar
Vallen van een akkoord…
In de bar, als ze drinkt
Is het waar dat ze weer ziet
Handen op het witte ivoren
De handen van Bianco
Handen die haar een beetje
Van de oude tijd cadeau doen
Maar in haar spijkerbroek
Een geest in spijkerbroek
Een tweede en dan twintig
Die als vrienden discussiëren
Over een ouderwetse kroeg
Over een ouderwetse piano
Ze heeft geschreeuwd: "Ik weet het! Ik weet het!"
Ze gaat het vertellen
Het verhaal opgesloten
In de oude dode piano
En het is het avontuur
Dat de maat slaat
Steeds harder
In het licht van het leven
De handen van vrienden
De ogen van de dagen die komen
Het leven voor ons
De liefde, en dan alles
En alles, en niets meer…
Ze zijn allemaal dood
Midden in een akkoord
Ze zijn gestorven in Ravel
In een vreemde regenboog
Een soldaat is binnengekomen...
Een soldaat is binnengekomen...
Een piano is dood, en zij hield van hem
Toen ze jong was en zich vol dronk met het pathos
Terwijl ze zich wreef tegen de nostalgische piano…