Les Amants D'un Jour
Édith Piaf
De Minnaars Van Eén Dag
Ik veeg de glazen
Achterin het café
Ik heb veel te veel te doen
Om te kunnen dromen
En in dit decor
Tranen van verveling
Lijkt het nog steeds
Of ik ze zie aankomen
Ze zijn aangekomen
Hand in hand
Met een verwonderde blik
Als twee engeltjes
Die de zon meebrachten
Ze vroegen
Met een rustige stem
Een dak om te houden van elkaar
In het hart van de stad
En ik herinner me
Dat ze keken
Met een vertederde blik
Naar de hotelkamer
Met het vergeelde papier
En toen ik de deur dichtdeed
Achter hen
Was er zoveel zon
In hun ogen
Dat het pijn deed
Dat het pijn deed
Ik veeg de glazen
Achterin het café
Ik heb veel te veel te doen
Om te kunnen dromen
En in dit decor
Tranen van verveling
Lichaam tegen lichaam
Zo hebben we ze gevonden
We hebben ze gevonden
Hand in hand
Met gesloten ogen
Dromend van andere ochtenden
Vol zonneschijn
We hebben ze neergelegd
Verenigd en rustig
In een bed gegraven
In het hart van de stad
En ik herinner me
Dat ik heb gesloten
In de vroege ochtend
De hotelkamer
Van de minnaars van één dag
Maar ze hebben me gestoken
Heel diep in mijn hart
Met een smaak van hun zon
En zoveel kleuren
Dat het pijn doet
Dat het pijn doet
Ik veeg de glazen
Achterin het café
Ik heb veel te veel te doen
Om te kunnen dromen
En in dit decor
Tranen van verveling
Is er altijd buiten
De kamer te huur