Peter Pan

Op een dag komt de rust naar mij
Mijn Peter Pan dreigt vandaag
Hier is weinig te doen

Ik voel me alsof ik op een andere plek ben
In de ruimte van alleen thuis zijn
Is het de schuld van jouw huid?

Is het dat ik ouder ben geworden?
Dat iets nieuws deze knop heeft ingedrukt
Zodat Peter kan vertrekken

En misschien leef ik nu beter
Meer op mijn gemak en rustiger van binnen
Dat Tinkerbell je beschermt en bewaakt

Soms schreeuw je vanuit de lucht
Proberend mijn rust te verwoesten
Je jaagt als een donder
Om me die blauwe bliksem te geven

Nu schreeuw je naar me vanuit de lucht
Maar je komt mijn ziel tegen
Probeer niets meer met mij
Het lijkt erop dat de liefde me kalmeert, me kalmeert

Als je mijn kindertijd meeneemt
Neem dan het deel dat me overblijft
Als je vertrekt, leef ik met de rust die ik nodig heb en zo verlangde

Er was een goede dag bij mij
Het leek alsof je hier wilde blijven
Er was geen manier om je weg te sturen

Als Peter niet wil gaan
Zal de eenzaamheid daarna in mij willen leven
Het leven heeft zijn fasen, zijn fasen

Soms schreeuw je vanuit de lucht
Proberend mijn rust te verwoesten
Je jaagt als een donder
Om me die blauwe bliksem te geven

Nu schreeuw je naar me vanuit de lucht
Maar je komt mijn ziel tegen
Probeer niets meer met mij
Het lijkt erop dat de liefde me kalmeert

En soms schreeuw je vanuit de lucht
Proberend mijn rust te verwoesten
Je jaagt als een donder
Om me die blauwe bliksem te geven

Nu schreeuw je naar me vanuit de lucht
Maar je komt mijn ziel tegen
Probeer niets meer met mij
Het lijkt erop dat de liefde me kalmeert, me kalmeert

Wanneer je vertrekt, zal ik groeien
Reizend door zoveel vergeten plekken
Mijn tijd is gekomen, zie je
Ik heb rust en het is tijd om te groeien
Als je vertrekt, leef ik
Met de rust die ik nodig heb en zo verlangde

Ik hoop dat je niet meer terugkomt
Dat je rustig blijft zoals je bent
Dat hij al genoeg heeft gehad
Het was een tijd om niet te vergeten
De slechte zone wil nu rusten
Dat Tinkerbell je beschermt en bewaakt