La Luna Y El Toro

De maan kamt in de spiegels van de rivier.
En een stier kijkt naar haar, verstopt tussen het gras.
Wanneer de blije ochtend aanbreekt
en de maan uit de rivier ontsnapt,
duikt de stier het water in
en stormt hij op, als hij ziet dat ze weg is.
Die stier, verliefd op de maan,
verlaat 's nachts de kudde,
is beschilderd met klaprozen en olijven
en de herder noemde hem Campanero.
De pelgrims van de bergen kussen zijn voorhoofd,
de sterren van de hemel baden hem in zilver,
en de stier, die dapper is van moed,
zien eruit als kleurrijke waaierpoten.
En de dauw van de bloemen wast zijn gezicht.
De maan kwam vanavond met een sleepjurk
en de stier wacht op haar tussen het gras en de schaduw,
op het oppervlak van het water van de rivier waar de maan droomt,
de jaloerse stier houdt de wacht als een wachtpost.