Mortal

Zeker zal het einde komen
Onsterfelijk is alleen het sterfelijke
Elke wereld is begrensd
En zo maakt de winter uiteindelijk plaats voor de lente
Als een pijl die is losgelaten, rennen we onvermoeibaar naar het einde
In de cyclus van het moment ontdekken we eindelijk de schoonheid van het leven

Spijt, schaamte, ik heb hun bittere resten geproefd
Ik heb beloofd dat ik onsterfelijkheid voor jou zou opgeven
Zelfs als het wachten op mij een lege, zinkende afloop is
Als dat de weg naar jou is, is het goed

Zelfs het sterrenlicht van het universum
Zal op een dag zijn ogen sluiten
Al deze momenten zijn kostbaar
In de herhaling van het moment vastleggen
Pluk de dag
Pluk de dag
Zelfs als het een reis naar het einde is, is het goed
Als ik maar jouw hand kan vasthouden
Oh, zelfs in de sterfelijkheid
Ja, het zal mooi zijn

Zo is mijn bestaan, en weer reik je uit
Jij, het licht dat in mijn ogen woont
Je gaf me een warme adem zodat ik mezelf kon zijn
Je maakte mij tot wie ik ben
Je maakte me compleet
Toch blijven de erbarmelijke sporen van de vloek in mijn ziel
Het hart van het monster schreeuwt dat deze liefde ook ooit zal eindigen

Maar zelfs als ik nog steeds besmet ben door de vloek
Zelfs als deze liefde niet voor altijd zal duren, wat dan?
Als ik de eeuwigheid zonder jou moet doorbrengen
Wil ik ronddwalen in de beperkte tijd met jou

Zelfs het sterrenlicht van het universum
Zal op een dag zijn ogen sluiten
Al deze momenten zijn kostbaar
In de herhaling van het moment vastleggen
Pluk de dag
Pluk de dag
Zelfs als het een reis naar het einde is, is het goed
Als ik maar jouw hand kan vasthouden
Oh, zelfs in de sterfelijkheid
Ja, het zal mooi zijn

Een bloem is mooi omdat zijn bloei niet eeuwig is
Dat weet ik nu
Gedachten aan sterfelijkheid zullen me niet langer aan deze wereld binden
Zodat ik geen spijt heb, geef ik alles om jou nu te lief te hebben
Omdat we mooi zijn omdat we beperkt zijn, leven we in het nu
Wanneer je je ogen opent, herinner deze redenen
De onverzettelijke oranje-gouden zonsopgang herinnert me