Джованна

giovanna, wij zijn op zoek naar in’ yanya
giovanna, jij en ik aan de rand

de lucht is getrokken met een zwart dekentje, ja
de dag is zwarter dan de nacht, de zon is ons te weinig
de wind huilt met een wilde schreeuw van de wolken
het hart huilt stil en doet pijn, maar hoe
maar hoe ons niet genoeg was voor twee met één liefde
hoe weinig was het om het vuur van binnen aan te wakkeren
dit meisje giovanna in een wereld van leegte en leugens
ze zocht in’ yan, maar vond alleen maar zwart in
regels in de schemering en gedachten van eenzaamheid
wij vlogen samen, maar de vleugels waren gescheurd
gebonden aan de ellebogen, handen van machteloosheid
pijn snijdt als een schreeuw; wie is hier nu jij en ik?

giovanna, wij zijn op zoek naar in’ yanya
giovanna, jij en ik aan de rand
giovanna, de liefde is op de bodem verbrand
giovanna, wij zijn twee helften van in

en ik ben niet koud, de tijd smelt als een kaars
vang dit signaal, dat de droefheid onderdrukt
de krachten verlaten ons, het was fijn om elkaar te zien
door de rook doordrenkt, zo graag wilde ik bij jou blijven
ik zeg — vergeet niet: jouw stem, als een zachte mei
mijn helft was, mijn kracht, jouw geur droeg me naar de rand
jij mijn muze, maar blijkbaar een schim, mijn mirage, ik ben voor altijd met jou
jaren zijn zwaar, en ik sluit mijn ogen, op mijn schouders valt de sneeuw als een deken
maar jij vliegt, vliegt, geliefde, naar de hemel
en alleen over jou hunkert de ziel
geliefde, schat, jij mijn witte licht
ik fluister jouw naam na als een echo

giovanna, wij zijn op zoek naar in’ yanya
giovanna, jij en ik aan de rand
giovanna, de liefde is op de bodem verbrand
giovanna, wij zijn twee helften van in

giovanna, wij zijn op zoek naar in’ yanya
giovanna, jij en ik aan de rand
giovanna, wij zijn op zoek naar in’ yanya
giovanna, jij en ik aan de rand