Mundo Marrón

Alle sterren branden, ik ga met het bed
De kont van een fles smaakt naar niets, dat is wat ik weet
Wat er met me gebeurt, vertel ik aan mijn kussen
Ik volg je optocht, ik eet je jam met plezier
Als je lippen moe zijn van de woorden
Van het steeds vragen of de hemel echt is
Of gewoon een schijnvertoning?

Het zal van karton zijn, het zal van ijs zijn
Het zijn de kriebels als je haar me raakt
Het zal van beton zijn, je zwarte ogen
Het zal de tijd zijn dat ik niet meer in de metro kan
Het zal zijn dat mijn hart een auto zonder remmen is
Het zal mijn bruine wereld zijn

En mijn ziel in zwart-wit
Ik ken alleen de hemel van je mond en ik vergiftig mezelf
Met de kussen die we geven
Met de verlangens die we hebben
En met hoe snel we elkaar zo missen
Zo missen, zo missen

Alle lantaarns doven, ik ga naar het dak
Het eerste licht van de dageraad dat me heeft wakker gehouden
Van deze zoete droom
Die ik niet kan beheersen
Want de laatste tijd droom ik alleen maar van kleuren
Ik droom alleen maar, droom van verschillende smaken
En vanuit de hel probeer ik je te vragen
Waar de hemel van onze harten van gemaakt is

Het zal van karton zijn, het zal van ijs zijn
Het zijn de kriebels als je haar me raakt
Het zal van beton zijn, je zwarte ogen
Het zal de tijd zijn dat ik niet meer in de metro kan
Het zal zijn dat mijn hart een auto zonder remmen is
Het zal mijn bruine wereld zijn

En mijn ziel in zwart-wit
Ik ken alleen de hemel van je mond en ik vergiftig mezelf
Met de kussen die we geven
Met de verlangens die we hebben
En met hoe snel we elkaar zo missen
En ook al zingen de sirenes, ik blijf hier aan je zijde
Met mijn door de war zijnde hart
Dat droomt een zwerver te zijn die je stappen wil volgen
Je stappen, je stappen, je stappen, je stappen.