Kaikai Kitan

Verwarde mensen, zo zijn wij
De geest van de mensheid, oh, als een monster
De dood is dichtbij, het leven is vluchtig
En dan zijn er de lege mensen zonder inhoud

Verwachtend, een onzekere levensloop
Geen talent, gewoon een dagelijks bestaan
In de schaduw van de onrechtvaardigheid
Verlies ik mijn herinneringen, ik heb geen plek meer

Tussen de dromen, huil niet meer
Weet niet welke gezichten ik moet tonen
Maar geef me alsjeblieft nog een antwoord

Verdrijf de duisternis, verdrijf de duisternis
Als de nacht valt, is dat het teken
Verlangend naar elkaar, de emotionele lijn draait
Vergeet de onzin en laat het los

Stop niet, stop niet
In deze slimme stad ben ik geboren, deze identiteit
Nu stel ik me alleen maar voor, de vervloekte toekomst van mij

Rennend en vallend
Met de pijn die niet verdwijnt
De wereld wacht op
Dit moment

Oh, de emotionele chaos, de toekomst gaat verder
De straf voor het volgen van die regels
Met een blik die zeker is, liefde is nodig
Zonder een stem te kunnen geven
Oh, de roep van de duisternis, de chaos
Oh, zelfs tot het einde van de genot zonder magie
Verlies je leven niet

Aangetrokken door de kwetsbaarheid van de mond
Weet niet welke gezichten ik moet tonen
Maar geef me alsjeblieft nog een antwoord

Verbreek de barrières, verbreek de barrières
Met een onzekere stem weven we samen
De emotionele lijn draait verder
Nu sta ik op met mijn hand

Gewoon achtervolgend, gewoon achtervolgend
Ik wens sterker te zijn dan wie dan ook
Zelfs jouw lot, nu is het gewoon
Diep, diep in de duisternis van de nacht

Het lijkt onhandig, maar
Dit ben ik nu
Een lichaam dat niets kan zijn, lach maar
Zelfs het ontsnappen aan alles voor mijn ogen is gestopt
Herhaal de beelden, ga verder met de verbeelding

Verdrijf de duisternis, verdrijf de duisternis
Als de nacht valt, is dat het teken
Verlangend naar elkaar, de emotionele lijn draait
Vergeet de onzin en laat het los

Stop niet, stop niet
In deze slimme stad ben ik geboren, deze identiteit
Nu stel ik me alleen maar voor, de vervloekte toekomst van mij

Rennend en vallend
Met de pijn die niet verdwijnt
De wereld wacht op
Dit moment