Tango Suicida

Zwarte bloed, uit deze wond, stroomt
Ik kan niet stoppen met denken dat ik je heb laten gaan
Nooit was er een ziel zo gebroken
Sinds jij er niet meer bent, wil ik niet meer herinneren

Een heel leven is voorbij gegaan, en ik bewaar alleen de herinnering aan een paar uur
Het was lente, de zon scheen die dag om naast jou te staan
En de geur van een dag in januari, vastgekleefd in jouw gat, blijft in mijn hoofd
En een zomer samen, hand in hand, en de nacht buiten doorgebracht

Het hele jaar doet me pijn en ik schop weer tegen de lente
Naast de bladeren die de herfst heeft omvergeblazen
Ik liet me meevoeren
Ik liet me meevoeren

Wat stroomt er door je aderen dat ik merk dat je iets mist, schat
Temperatuur?
Iets maakt je koud
Dat maakt me ongerust
Neem een kaars

Laat me je zeggen, schat, dat wat wij hebben niet eerlijk is
Alle nachten dat ik bij je ben, jij eet, ik word gegeten

Laat me je de reden vertellen
Als je verbeelding geen enkele antwoord vindt
Laat ze je maar een harpoen steken
Juist in je hart
Zo, dat beantwoordt het ook
Sterven, zonder meer
Want niemand is gekomen om me wakker te maken
Niet hier, ik opende me
En niemand is gekomen om me vaarwel te zeggen

Zonder iets beters dan binnenin te rommelen
Zonder iets beters te doen
Me aan de zon te branden, rommelend in de herinnering, en ik begrijp het niet beter dan gisteren

Vertel ons wat er aan de hand is. Ik ben verdoemd
Ik ben het bewustzijn kwijt
En nu zoek ik, altijd ondergedompeld
In hopen stront

Heeft de heer niet goed geslapen?
Kijk uit, verdomme!
Hij is niet gewend om alleen te zijn, in dat hoofd

Je zegt dat ik je pijn doe
Begrijp je niet dat ik je op mijn manier mis?
Aangezien je vraagt, om mijn verdriet te verdrinken
Ben ik de hele nacht met hoeren weggeweest

Je zei dat ik nooit moest liegen
Dat ik de waarheid moest zeggen, ook al doet het pijn
Waarom kijk je me zo aan?
Daarna ging je weg en vaarwel, tot ziens

Laat me je de reden vertellen
Als je verbeelding geen enkele antwoord vindt
Laat ze je maar een harpoen steken
Juist in je hart
Zo, dat beantwoordt het ook
Sterven zonder meer
Want niemand is gekomen om me wakker te maken
Niet hier, ik opende me
En niemand is gekomen om me vaarwel te zeggen

Vandaag merk ik dat ik niet wil
Ik, het leven, geef het op te weten
Of er morgen een betere wereld op me wacht
Een betere wereld dan gisteren

Ga en vertel het aan je kleine god
Dat het hier naar stront ruikt
En Judas zei: Ik heb alleen
Een stuk touw nodig

Heeft de heer niet goed geslapen?
Kijk uit, verdomme!
Hij is niet gewend om alleen te zijn, in dat hoofd