Felaket

Hoe heb je de zon in je lach weten te vangen?
Draait mijn hart naar de woestijn
De regen die uit je ogen stroomt
Maakt van woestijnen een vloedgolf

De stormen die in je haar zijn losgebroken
Blazen nog steeds in mijn ziel
Ze zeiden, wat voor meisje is dit?
Ik zei, rampzaligheid, rampzaligheid!
Rampzaligheid

Dit meisje is een ramp, een ramp
Als je ogen de mijne raken
Breekt de wereld in stukken, in stukken
Je hebt een aardbeving in mijn wereld gecreëerd
Deze schoft blijft nog steeds schommelen

Ik ben mijn hart weer kwijt
Ah, rampzaligheid, rampzaligheid
Bommen vallen op deze stad als we samen zijn
Slagen raken mijn ziel

Als ik aan je denk bij elke slok die ik neem
Zwijg ik, ik kan je niet vertellen, ik ben hongerig, ik zwijg voor jou
Ik kon je nooit aan mij, mij aan jou uitleggen, zo veel

De stormen zijn losgebroken, de golven hebben me verdronken
Mijn leugens zijn toegenomen
Mijn morgen is onder de lavastromen gebleven
De bliksem van je woede raakte me met al zijn kracht
De grootheid van je verlangen is niet anders dan de afgrond

Geen enkele hel is zo comfortabel voor jou
Mijn huis, mijn dak, mijn raam, mijn deur zijn van mijn hoofd afgevlogen
De lucht viel op de grond, het werd strak
Erg, erg slecht

Zowel liefde als vloek
Elke seconde gaat door
Ellende en moeite
Rampzaligheid

Dit meisje is een ramp, een ramp
Als je ogen de mijne raken
Breekt de wereld in stukken, in stukken
Je hebt een aardbeving in mijn wereld gecreëerd

Deze schoft blijft nog steeds schommelen
Ik ben mijn hart weer kwijt
Ah, rampzaligheid, rampzaligheid