La Guerra Di Piero
Fabrizio De André
De Oorlog van Piero
Dormi sepolto in un campo di grano
Slaap begraven in een graanveld
Het is niet de roos, het is niet de tulp
Die je waken vanuit de schaduw van de greppels
Maar het zijn duizend rode papavers
Langs de oevers van mijn stroom
Wil ik dat de zilveren snoeken afdalen
Niet meer de lijken van de soldaten
Die door de stroom in de armen worden gedragen
Zo zei je en het was winter
En zoals de anderen naar de hel
Ga je treurig zoals wie moet
De wind spuugt je sneeuw in het gezicht
Houd op Piero, houd nu op
Laat de wind je even raken
Van de doden in de strijd neem je de stem mee
Wie het leven gaf, kreeg een kruis terug
Maar je hoorde het niet en de tijd ging voorbij
Met de seizoenen in een traag tempo
En je kwam aan de grens over
Op een mooie lentedag
En terwijl je marcheerde met de ziel op je schouders
Zag je een man aan de andere kant van de vallei
Die dezelfde stemming had als jij
Maar het uniform van een andere kleur
Schiet hem Piero, schiet hem nu
En na een schot, schiet hem nog eens
Totdat je hem niet meer levend ziet
Vallen op de grond om zijn bloed te bedekken
En als je hem in het voorhoofd of het hart schiet
Zal alleen de tijd hebben om te sterven
Maar de tijd zal mij blijven om te zien
De ogen van een man die sterft
En terwijl je hem deze zorg geeft
Draait hij zich om, ziet je en heeft angst
En met de artillerie in de hand
Geeft hij je de beleefdheid niet terug
Je viel op de grond zonder een klacht
En je realiseerde je in een enkel moment
Dat de tijd je niet genoeg zou zijn
Om vergeving te vragen voor elke zonde
Je viel op de grond zonder een klacht
En je realiseerde je in een enkel moment
Dat je leven die dag eindigde
En er geen terugkeer zou zijn
Ninetta mijn, sterven in mei
Daar is veel te veel moed voor nodig
Ninetta mooie, recht naar de hel
Ik had liever in de winter gegaan
En terwijl het graan naar je luisterde
Hield je een geweer in je handen
In je mond hield je woorden
Te koud om in de zon te smelten
Slaap begraven in een graanveld
Het is niet de roos, het is niet de tulp
Die je waken vanuit de schaduw van de greppels
Maar het zijn duizend rode papavers
