Portami Via

Neem me mee van de vijandigheden van de dagen die komen
Van de reflecties van het verleden, want ze zullen terugkomen
Van de lange zuchten om de paniek te verraden die de hypochondrie veroorzaakt
Neem me mee van de overtuiging dat ik niet sterk genoeg ben
Wanneer ik val tegen een monster dat groter is dan ik
Wetende dat het soms genoeg is om het leven te nemen zoals het is
Zoals het is, onvoorspelbaar

Neem me mee van de momenten
Van deze indringende jaren
Van elke hoek van de tijd waar ik geen energie meer vind
Mijn liefde
Neem me mee

Neem me mee
Wanneer de angst terugkomt en ik niet meer weet te reageren
Van de spijt om de fouten die ik blijf maken
Terwijl ik met gebalde kaken vecht, de bitterheid verbergend in een leugen
Neem me mee
Als er een muur te hoog is om mijn morgen te zien
En je vindt me daar aan zijn voeten met mijn hoofd in mijn handen
Als ik me afvraag welke van de vele uitgangen de juiste is, waar zou die zijn?
Waar zou die zijn?
Het is onvoorspelbaar

Neem me mee van de momenten
Van de leegte die je voelt
Waar niets me meer pijn kan doen, waar ik ook ben
Mijn liefde
Neem me mee

Jij
Jij weet te begrijpen
Deze stilte die de grens bepaalt
Tussen mijn twijfels en de realiteit
Van hier tot de eeuwigheid
Geef niet op

Neem me mee van de momenten
Van deze gewelddadige jaren
Van elke hoek van de tijd
Waar ik geen energie meer vind
Mijn liefde
Neem me mee