Yalnız
Şebnem Ferah
Alleen
Wie weet wat er allemaal is gebeurd
Niemand kan zo alleen zijn
Vertel het één voor één, pak mijn handen vast
Niemand kan zo boos zijn
Lijnen op je gezicht, schaduw in je ogen
Wat zit er verborgen in je zware stilte?
Welke verhalen zijn er?
Voor elke lente wil ik weer een sneeuwklokje zijn
Vertel over het loslaten, het gekapt worden
Over dansen met de duisternis, en dan liggen sterven
Vertel over deze verraderlijke wereld, vertel het
Je trillende kin, de wereld is omgevallen
Niemand kan zo verdrietig zijn
Je ogen vol met tranen, zo is het leven ook
Niemand kan zo moe zijn
In die tranen die altijd in je ogen staan
Wat staat er op het punt om te stromen?
Welke verhalen zijn er?
Voor elke lente wil ik weer een sneeuwklokje zijn
Vertel over het loslaten, het gekapt worden
Over dansen met de duisternis, en dan liggen sterven
Vertel over deze verraderlijke wereld, vertel het
Verlies jezelf niet in de verte
Laat je ogen niet vol lopen
Niemand mag zo alleen zijn
Voor elke lente wil ik weer een sneeuwklokje zijn
Vertel over het loslaten, het gekapt worden
Over dansen met de duisternis, en dan liggen sterven
Vertel over deze verraderlijke wereld, vertel het