Casa
Fernando Daniel
Huis
Ik hoor mijn ademhaling
Zoveel mensen om mij heen
Maar niemand om mee te praten
De blikken die oordelen zonder het te weten
De pijn die ik met me meedraag en die me uiteindelijk tegenhoudt
De stilte die mij overneemt
Ik wil dat je beseft dat ik hier nog steeds woon
Ik ga het pad op
Om vervolgens te verdwalen
Ik heb de tijd in allerijl bedrogen
Om je weer te zien
Mijn thuis ben jij
Mijn thuis ben jij
Ik voel me zo ver weg
En ik wil gewoon teruggaan
Mijn thuis ben jij
Waar heb je woorden voor als niemand weet wat ze tegen mij moeten zeggen?
De wereld is vreemd daarbuiten en ik kan het niet meer begrijpen
De blikken die oordelen zonder het te weten
En degenen die me knuffelen maar me alleen maar willen vasthouden
De stilte die mij overneemt
Het is de schreeuw die je roept als ik je nodig heb
Ik ga het pad op
Om vervolgens te verdwalen
Ik heb de tijd in allerijl bedrogen
Om je weer te zien
Mijn thuis ben jij
Mijn thuis ben jij
Ik voel me zo ver weg
En ik wil gewoon teruggaan
Mijn thuis ben jij (oh)
Mijn thuis ben jij (mijn thuis)
Mijn thuis ben jij (oh) (mijn thuis)
Ik voel me zo ver weg
En ik wil gewoon teruggaan
Mijn thuis ben jij (oh)