On ne voit pas le temps passer

We trouwen vroeg, op twintig jaar
En we wachten niet jaren meer
Om drie of vier kinderen te krijgen
Die je dagen vullen keer op keer
Tussen de boodschappen en de afwas
Tussen schoonmaken en de lunch
De wereld kan in de problemen zitten
We hebben geen tijd om erover na te denken

Moet je huilen, moet je lachen
Is het iets om jaloers op te zijn of om medelijden mee te hebben?
Ik heb er niet het hart voor om het te zeggen
We zien de tijd niet verstrijken

Een geur van dampende koffie
En daar is haar hele universum
De kinderen spelen, de man rookt
De dagen verstrijken achterstevoren
Je ziet je kinderen nauwelijks geboren
Of je moet ze al weer omhelzen
En je hangt niet meer aan de ramen
Dan een jeugd die je moet strijken

Moet je huilen, moet je lachen
Is het iets om jaloers op te zijn of om medelijden mee te hebben?
Ik heb er niet het hart voor om het te zeggen
We zien de tijd niet verstrijken

Ze heeft in de zondagen alleen maar gezien
Een net gestreken kostuum
Een paar bloemen of takken
Die de eetkamer versieren
Wanneer een heel leven zich samenvat
In miljoenen zinloze stappen
Vast als hamer en aambeeld
Tussen een tafel en een kast

Moet je huilen, moet je lachen
Is het iets om jaloers op te zijn of om medelijden mee te hebben?
Ik heb er niet het hart voor om het te zeggen
We zien de tijd niet verstrijken