Idilio

Alleen de goddelijke wens om jou van mij te maken
Maar de onzekerheid die ik doormaak, maakt me kapot
En de wrede sneeuw van de jaren koelt mijn lichaam af
En mijn geduld raakt op terwijl ik op jou wacht
En mijn geduld raakt op terwijl ik op jou wacht

Dat ik je met kussen optil bij het aanbreken van de dag
En dat de idylle altijd blijft bestaan als de nacht komt
En wanneer de dageraad vol vreugde komt
Dat jouw ziel en de mijne één worden

Dat ik je met kussen optil bij het aanbreken van de dag
En dat de idylle altijd blijft bestaan als de nacht komt
En wanneer de dageraad vol vreugde komt
Dat jouw ziel en de mijne één worden

Dat ik je met kussen optil bij het aanbreken van de dag
En dat de idylle altijd blijft bestaan als de nacht komt
En wanneer de dageraad vol vreugde komt
Dat jouw ziel en de mijne één worden

Dat ik je met kussen optil bij het aanbreken van de dag
(De dag verrast ons, schat)
En dat de idylle altijd blijft bestaan als de nacht komt
(De nacht is alleen van ons twee)
En wanneer de dageraad vol vreugde komt
(Samen alleen jij en ik)
Dat jouw ziel en de mijne één worden
Dat jouw ziel en de mijne één worden

Dromend, met jou, verlangend
Dat onze idylle werkelijkheid wordt

Soms ga ik naar een hoek
En blijf ik in een leegte
Lijdend om jou, mijn liefde
Mijn hart roept je

Dromend, met jou, verlangend
Dat onze idylle werkelijkheid wordt

En je zult zien hoe mooi de liefde is
Wanneer je echt van elkaar houdt
Er is geen twijfel, er is geen wrok
Slechts één hart, voor ons twee

Dromend, met jou, verlangend
Dat onze idylle werkelijkheid wordt

Wanneer ik een liefde voel voor jou
Zodat je niet zegt dat ik lieg
Want deze liefde die ik voel
Draag ik van binnen met me mee