Remolino
Francisco Céspedes
Draaimolen
Het is als een vloek, deze tijd zonder jouw liefde
Hoe mis ik je
En hoe de wond bloedt en mijn leven opraakt
Ik kan het niet meer aan
Als water van kristal
Zo is de liefde die ik van binnen draag
En ik verbrand als ik je droom
De ochtenden naast jou zijn als de uitgestrekte lucht
Deze liefde is als de zee, iets dat zal ontsnappen
Past niet in mijn borst
Om levend te blijven, heb ik die reden nodig
Die ik in jou vind
Wanneer ik niet meer kan, ga ik vliegen
Ik ga je zoeken
En wanneer ik jouw oprechte liefde heb
Zal het licht weer terugkeren in mijn universum
Jouw liefde is als een rivier die het lichaam wast
Het is als een draaimolen die groeit
Jouw liefde is de geur die de wind bracht
Als je weggaat, neem dan eerst mijn lichaam mee
Wanneer ik niet meer kan, ga ik vliegen
Ik ga je zoeken
En wanneer ik jouw oprechte liefde heb
Zal het licht weer terugkeren in mijn universum
Jouw liefde is als een rivier die het lichaam wast
Het is als een draaimolen die groeit
Jouw liefde is de geur die de wind bracht
Als je weggaat, neem dan eerst mijn lichaam mee
Jouw liefde is als een rivier die het lichaam wast
Het is als een draaimolen die groeit
Jouw liefde is de geur die de wind bracht
Als je weggaat, neem dan eerst mijn lichaam mee
Als je weggaat
Neem dan eerst mijn lichaam mee