L'amitié
Françoise Hardy
Vriendschap
Veel van mijn vrienden kwamen uit de wolken
Met zon en regen als simpele bagage
Ze maakten het seizoen van oprechte vriendschappen
Het mooiste seizoen van de vier op aarde
Ze hebben die zachtheid van de mooiste landschappen
En de trouw van trekvogels
In hun harten is een oneindige tederheid gegrift
Maar soms glipt de tristesse in hun ogen
Dus komen ze zich bij mij opwarmen
En jij zult ook komen
Je kunt weer teruggaan naar de uithoeken van de wolken
En opnieuw glimlachen naar vele andere gezichten
Een beetje van jouw tederheid geven
Wanneer iemand anders zijn verdriet wil verbergen
Omdat we niet weten wat het leven ons geeft
Kan het zijn dat ik op een dag niemand meer ben
Als ik nog een vriend heb die me echt begrijpt
Zal ik zowel mijn tranen als mijn pijn vergeten
Dus misschien kom ik bij jou
Om mijn hart aan jouw vuur te verwarmen