100 Mann Und Ein Befehl
Freddy Quinn
Honderd Mann en een Bevel
Irgendwo im fremden Land
lopen we door steen en zand.
Ver weg van huis en vrij als een vogel,
honderd man, en ik ben erbij.
Honderd man en een bevel
en een pad dat niemand wil.
dagen in, dagen uit,
wie weet waarheen.
Verbrand land,
en wat is de zin?
Helemaal alleen in de donkere nacht
heb ik er vaak aan gedacht,
dat ver van hier de volle maan schijnt
en ver van mij een meisje huilt.
En de wereld is zo mooi,
kón ik je nog eens zien.
Nu scheidt ons al een lang jaar,
omdat een bevel ons lot was.
Willekeurig slaat het lot toe,
vandaag ik en morgen jij.
Ik hoor van ver de kraaien schreeuwen
in de ochtendgloren. Waarom moet dat zo zijn?
Irgendwo im fremden Land ....
