Mizu Fuusen

Rijpe appels staan naast elkaar, de weg die we samen gaan
Het lijkt wel of de tijd sneller gaat, de trommels klinken hard en fijn
Een waterballon glijdt door mijn vingers heen
Op de grond knapt hij, en mijn kimono wordt nat van het spetteren

Het is de zomer
Geen liefde
Het doet pijn, dat weet ik
Maar op het moment dat ik stopte, voelde ik de klap

Jouw hand trekt me dichterbij
Het geluid van mijn hart, de avondbries
Ondanks mijn twijfels wil ik je beter leren kennen

Een warme bries strijkt langs mijn wangen
Ik kijk omhoog naar de lucht waar de donder begint te rommelen

De wolken gaan voorbij
De zomer verdwijnt
Ik wil nog niet naar huis
Ik wil weten waarom je me aanraakte, dat voelt zo gevaarlijk

Naast elkaar, gewoon stil, de heuvel op
Je past je pas aan, je vriendelijkheid wordt steeds liever

De gebroken waterballon komt niet meer terug
Ik heb het door, ook ik

Ik kan niet meer terug

Jouw hand trekt me dichterbij
Mijn haar
Jouw vingers die me aanraken
Het is niet iemand anders, jouw warmte voelt zo goed