SCUMPAR
Geolier
SCUMPAR
Na, na, na, na
Na, na, na, na
La, la, la
Ja
Al het kwaad dat ik voelde verdwijnen, jij bent slechts een moment
Ik kon je niet ontwapenen, want om te houden heb je geen wapen nodig
Of je bent de zon of je bent de zee, heel het leven ver weg
We weerstaan, maar weten dat je elke seconde iets doet
Liefde is vaak dodelijk als je probeert de leegtes te sluiten
Ik ben de gevolgen aan het ondergaan, jij geeft me vuur terug
En wie ons een leven gaf, heeft bewezen dat één genoeg is
En wie zegt dat hij voor jou sterft, vertelt een onzin
Met niemand, voor niemand, welke maat? Welke kleur? Welke planeet zoek je?
Je maakt een show, maar alleen door naar me te kijken, toch?
Wie zich alleen in de sneeuw identificeert, kan het wit van het zwart onderscheiden
Niet wetende dat er in het midden ook grijs is
Jij bent vrouw, vrouwen laten je sterven
Er is niets dat ons kan ontvoeren
Ik sta in het midden en om me heen is er een muur
Jij bent alert en onder jou staat een piramide
Ik ben niets, in mij is er niets
Al het kwaad dat ik voelde verdwijnen, jij bent slechts een moment
Ik kon je niet ontwapenen, want om te houden heb je geen wapen nodig
Of je bent de zon of je bent de zee, heel het leven ver weg
We weerstaan, maar weten dat je elke seconde iets doet
En jij bent een mysterie, gekleed ben je nog mooier
Jij bent het goud van een land dat uitgeeft om oorlog te voeren
Jij bent de maan, ik een zwerfhond die onder de regen in slaap valt, vroeg of laat stopt hij
Je spiegelt in mijn ogen als je kijkt
Je voelt je alleen, je voelt de zon, als hij valt, wil je
Jij bent de verdoving die de pijn verlicht maar niet weghaalt
In de RIMOWA stop ik je hart
Het maakt niet uit, schiet maar als je eerst de trekker overhaalt
Ik, als ik mezelf schiet, accepteer jij het, het is een euthanasie
Jij lacht terwijl ik accelereer en niet wil sterven
Wie jou heeft uitgevonden, is vergeten hoe hij het deed
Al het kwaad dat ik voelde verdwijnen, jij bent slechts een moment
Ik kon je niet ontwapenen, want om te houden heb je geen wapen nodig
Of je bent de zon of je bent de zee, heel het leven ver weg
We weerstaan, maar weten dat je elke seconde iets doet