Famille

En doorbreek de stilte
Als ik aan jou denk
Ik ben ver van jouw handen
Ver van jou, ver van de jouwe
Maar dat doet er niet toe
Ik ken je huis niet
Of je stad, of je naam
Arm, rijk, bastaard
Wit, helemaal zwart of vreemd
Ik herken je blik
En je zoekt een beeld
En je zoekt een plek
Waar ik soms afdwaal

Jij bent van mijn familie
Van mijn orde en mijn rang
Degene die ik heb gekozen
Degene die ik voel
In dit leger van gewone mensen
Jij bent van mijn familie
Veel meer dan die van bloed
Een paar seconden
In deze vreemde wereld
Dat hij je beschermt als hij hoort

Je weet niet goed waar je heen gaat
Of hoe, of waarom
Je gelooft niet in veel
Niet alles grijs, niet alles roze
Maar wat je gelooft, dat is van jou
Je bent van de partij van de verliezers
Bewust, visceraal
En je kijkt naar beneden
Maar je valt niet
Zolang we jou nodig hebben
En je pakt de gelukjes
Als druiven
Kleine stukjes van kleine niets

Jij bent van mijn familie
Van mijn orde en mijn rang
Degene die ik heb gekozen
Degene die ik voel
In dit leger van gewone mensen
Jij bent van mijn familie
Veel meer dan die van bloed
Een paar seconden
In deze vreemde wereld
Dat hij je beschermt als hij hoort

Jij bent van mijn familie
Van dezelfde rang, van dezelfde wind
Jij bent van mijn familie
Zelfs bewoners van dezelfde tijd
Jij bent van mijn familie
Laten we onze levens af en toe kruisen