Corren

Het is laat, ik weet niet hoe laat het is
Maar het is al een tijd donker
Het is makkelijk te zien dat je er niet bent
Geen briefje, het doet er niet meer toe
Ik zet mijn voeten op de grond, ik wil lopen
Ik moet ontwaken in een stralende dag
Ik heb nog tijd om te ontdekken
Alles wat ik voor mezelf verborgen heb en wat ik niet wilde zeggen

Ze rennen, rennen door de straten, rennen
Woorden die niet vervagen, beelden die niet verdwijnen
En ze huilen, huilen door de straten, huilen
Als druppels water missen ze degenen die ze niet meer zullen zien

Het is moeilijk te ontdekken wie ik vandaag ben
Een druppel valt terwijl een ander mijn dorst lest
Het regent en de zon schijnt tegelijk
De kogel valt, valt
De kogel die op me gericht was, was de mijne
En ik schoot mezelf
Een straal van licht verlicht me, haal de rook weg
Een revolutie in mij, ik verleid het en het verandert
Het vervaagt niet, ik ben tevreden met het kijken naar mezelf
Kijken van binnen naar buiten

Waar kan ik je gaan zoeken? Meisje, het is geen grap
Het had anders moeten zijn
Maar in een moment zijn de deuren gesloten
Ik zet mijn voeten op de grond, ik wil lopen
Ik moet ontwaken in een stralende dag
Ik heb nog tijd om te ontdekken
Alles wat ik voor jou verborgen heb en wat ik niet wilde zeggen

Ze rennen, rennen door de straten, rennen
Woorden die niet vervagen, beelden die niet verdwijnen
En ze huilen, huilen door de straten, huilen
Als druppels water missen ze degenen die ze niet meer zullen zien