La Leva Calcistica Della Classe '68
Francesco De Gregori
De Voetbalgeneratie van '68
Zon op de daken van de bouwputten
Zon die schijnt op het voetbalveld en aarde
En stof dat waait en dan misschien regent
Nino loopt en lijkt een man
Met zijn harde rubberen schoenen
Twaalf jaar en het hart vol angst
Maar Nino, wees niet bang om een penalty te missen
Het zijn niet deze details die een speler beoordelen
Een speler herken je aan zijn moed, zijn vrijgevigheid en fantasie
En wie weet hoeveel je hebt gezien en hoeveel je nog zult zien van spelers
Die nooit hebben gewonnen
En hun schoenen aan een of andere muur hebben gehangen
En nu lachen ze in een café
En zijn al tien jaar verliefd
Op een vrouw die ze nooit echt hebben liefgehad
Wie weet hoeveel je hebt gezien, wie weet hoeveel je nog zult zien
Nino begreep het vanaf het eerste moment
De trainer leek tevreden
En dus gaf hij zijn hart aan zijn schoenen
En rende sneller dan de wind
Hij nam een bal die betoverd leek
Die bleef aan zijn voet plakken
Hij ging het strafschopgebied in, schoot zonder te kijken
En de keeper liet hem passeren
Maar Nino, wees niet bang om een penalty te missen
Het zijn niet deze details die een speler beoordelen
Een speler herken je aan zijn moed, zijn vrijgevigheid en fantasie
De jongen komt er wel, ook al heeft hij smalle schouders
Dit jaar zal hij spelen met het nummer zeven shirt