Ana Mile

Ana Mile, jij hebt niet
Geen schuld aan het
Huilen van je kind
En dat zijn vader niet komt

Ana Mile, jij hebt niet
Geen schuld aan het
Huilen van je kind
En dat zijn vader niet komt

Het was jouw onschuld, jonge vrouw
Die je deed overtuigen
En het advies dat je moeder
Je ooit gaf
Heb je niet opgevolgd

Want zoals Pedro in zijn huis
Wandelde die man rond
Met zijn lach bedrog hij je
Hij stal je hart

En wat jij en ik planden
Om in de toekomst te doen
Bleef een droom toen
Die man ons huis binnenkwam

Er ligt een pad van steen en scherp
En de wraak die het lot geeft
Licht van hoop, ren en bereik
Rechtvaardigheid, daarboven is de balans

Vastberaden en trots, ga je leven
Stop niet, meisje, het is nog niet verloren
De sterke hand die je vandaag ontglipte
Zacht en zeker verschijnt en je lacht

Huil niet
Huil niet
Mijn meisje, huil niet
Huil niet meer
Huil niet
Huil niet
Huil niet
Huil niet meer
Nee, alsjeblieft

(Ik schilder vogels in de lucht)
(Ik schilder vogels in de lucht)
En nooit meer kwam hij terug
(Ik schilder vogels in de lucht)
Alles goeds bleef bij jou
(Ik schilder vogels in de lucht)
Je zus, je papa, je mama, je oma
(Ik schilder vogels in de lucht)
Waar de oude Estela het weet, sterft ze
(Ik schilder vogels in de lucht)
Jij, haar adoratie

(Ik schilder vogels in de lucht)
Ana Milé, Ana Milé, Ana Milé

(Ik schilder vogels in de lucht)
(Ik schilder vogels in de lucht)
Een huis vol gekken, ons thuis werd het weer
(Ik schilder vogels in de lucht)
Met alles wat hij me beloofde
(Ik schilder vogels in de lucht)
En al het grijs dat ik heb, was voor niets
(Ik schilder vogels in de lucht)
Dat film hier, dat discotheek daar
(Ik schilder vogels in de lucht)
Die reis naar Japan, die reis naar Miami
(Ik schilder vogels in de lucht)
En uiteindelijk kreeg de nar zijn zin
(Ik schilder vogels in de lucht)
Zoals in de sprookjes, bleef alles niets
(Ik schilder vogels in de lucht)