13
HAN
13
Dit geluk lijkt niet van mij te zijn
Ik moet je ver weg laten gaan
Die wrede herinneringen die me omarmen
Doen mijn hoofd pijn
Als de golven komen, bedekken ze me
Met de herinneringen en woorden van jou die me weer raken
Ah-ah-ah, ah-ah-ah
Ah-ah-ah, ah-ah-ah
Die nacht dat ik je thuisbracht
Mijn warme lentedag
De dag dat de mist zo dik was
Jij was mijn universum
Ik dacht dat het vanzelfsprekend was
Dat ik jou opofferde voor jou
Maar waarom voel jij je schuldig?
Ik wilde dit, het was het waard
De onvolwassen liefde die we deelden
Was in jouw pure ogen, die naar me keken
Ah-ah-ah, ah-ah-ah
Ah-ah-ah, ah-ah-ah
Die nacht dat ik je thuisbracht
Mijn warme lentedag
De dag dat de mist zo dik was
Jij was mijn universum