Disillusioned (Umitagari)

verstoppen
kijken
verbinden
vastbinden
(uiterst bescheiden)
opmerken
opmerken

wat ik mis blijft maar toenemen
het is een beetje pijnlijk
iedere keer weer is het niet genoeg om het te negeren
(ik wil het groter maken)

het is niet genoeg om zo door te gaan
ik laat de onrust niet stoppen
weer met een onschuldige blik in de hel
om niet na te denken over het echte vervolg

verliefd worden
samenkomen
verbluft zijn
verliefd zijn

tot nu toe
was ik zwak
sorry
he

nu komt het, het knelt me vast
zachte herinneringen
ik zink alleen maar dieper, een belofte
(wacht. dat soort dingen zijn te eng)

samen met jou lachen
de sprookjesachtige morgen koesteren
met een bleke pijn die rondwaart
om het echte einde te rekken

hoe lang
kan ik nog voor me uit kijken en langzaam verder gaan
hoe lang
kan ik nog stoer doen en praten over liefde

het is niet genoeg om zo door te gaan
ik geloof in de verdachte rails
met een dreigende gedachte die zich opdringt
ik wil de huid van mijn nek verbinden

mijn hoofd tintelt en wordt heet
ik wil smelten in jouw straling
gewoon maar een omweg terug
jouw vriendelijkheid maakte me blij

maakte me blij

maken
spelen
herinneringen
verstoppen
waarom
werd geboren
dat is het