Escarcha
Héctor Lavoe
Vorst
Met dezelfde kilheid die jij me geeft
Die me doet vergaan van de zenuwen
Zal ik jouw winter van eenzaamheid
Een ijzige bries geven, elke avond weer.
Ik zal wegrennen van jouw passionele kou
Je huid is gemaakt van kristal van ijs
En het lijkt wel of je in je blik
Een glans hebt zonder licht of vuur.
Met dezelfde ondankbaarheid die jij geeft
Aan die liefde die je opoffert voor je verlangen
Op dezelfde manier als je me laat lijden
Weet ik dat je me op een dag zult bellen.
Als het slecht met je gaat, weet ik dat je me zult bellen.
En ga door, ga door op je pad
Hoor, volg het maar, tot ziens.
Maar ik zal een vulkaan zijn en jij blijft in de kou
Jij blijft, schatje
Hoor, als een blok ijs.
Maar ik zal een vulkaan zijn en jij blijft in de kou
Maar voor jou ben ik licht
Schatje, voor jou ben ik vuur.
Maar ik zal een vulkaan zijn en jij blijft in de kou
Ga door, ga door, ga alleen
Oh, bevroren in de nacht.
Maar ik zal een vulkaan zijn en jij blijft in de kou.
Kijk, kijk hoe je gaat, mam
Wanhopig op zoek naar troost.
Maar ik zal een vulkaan zijn en jij blijft in de kou.
Want nu noem je het jouw
Hoor, troost in het vuur.
Maar ik zal een vulkaan zijn en jij blijft in de kou.
Een vulkaan in uitbarsting
Pas op, pas op dat ik je verbrand.
Maar ik zal een vulkaan zijn en jij blijft in de kou.
Zo zal je doorgaan, schatje.
En jij blijft in de kou.
Gek, gek en zonder troost.
En jij blijft in de kou.
Zoekend naar wie je verwarmt.
En jij blijft in de kou.
Wie je lekker warm maakt.
En jij blijft in de kou.
Zoals ik jou verwarm, Tití.
En jij blijft in de kou.
Vuur, vuur dat je verbrandt.
En jij blijft in de kou.
En jij blijft in de kou.
En jij blijft in de kou.
Jij huilt zonder troost.
En jij blijft in de kou.
Doof het vuur (3x)
En jij blijft in de kou.
Kom, ik doof het vuur.
En jij blijft in de kou.
Ook al brand ik mijn vingers.
En jij blijft in de kou.
Meisje, verander, verander, verander.