Jag Väntar Vid Min Mila

Ik wacht bij mijn mila terwijl de uren verstrijken,
Terwijl de sterren dwalen en de nachten gaan.
Ik wacht op een vrouw van verre wegen,
De liefste, de liefste met blauwe ogen.

Ik stelde me een geurige, zwijgende bloem voor,
En droomde van een trillend, spottend gelach,
Ik dacht dat ik de meest geliefde zag komen
Door het bos, over de heide op een sneeuwrijke nacht.

Blij wilde ik mijn gedroomde op handen dragen
Door de struiken daarheen waar mijn hut staat,
En een juichend geroep richten naar de geliefde.
Welkom jij, die in eenzaamheid werd verwacht.

Ik wacht bij mijn mila terwijl de uren verstrijken,
Terwijl de bossen zingen en de wolken gaan.
Ik wacht op een wandelaarster van verre wegen -
De liefste, de liefste met blauwe ogen.