LO LOGRÉ

Met mijn hand voor mijn mond vraag je me te schreeuwen
Dat ik alles moet zeggen en niet moet zwijgen
Ik zei het, ik bekende het aan de hele wereld dat ik faalde
Ik barstte los, dat niet alles een spel is
En dat ik het met vuur moest leren

En alles, en daarom leer ik en daarom ben ik trouw sinds mijn geboorte
Ik had nooit gedacht dat ik de angst zou leren kennen door te groeien
Door te bloeien, omdat het leven me beloont omdat ik het wel kon, ik heb overwonnen
Ik heb de klote opgestuurd naar degenen die zeiden dat ik het niet zou kunnen

En ja, ik heb het gedaan, en ja, ik heb het gedaan

Ah-uh
Dit is niet normaal, niets is meer hetzelfde
Ik begrijp nu dat het mentaal is
En dat de geest van degene die sterft omdat hij me niet wil zien slagen, rust in vrede
Degene die komt en gaat, arrogant in zijn woorden
Is jaloers in vermomming, dat is alles en niet meer
Niets meer voor mij-i-i

En ik ben hier omdat ik heb gewacht
Ik moest de mogelijkheid overwegen
Dat dit misschien niet zou gebeuren, eh
Dat ik het misschien niet zou kunnen
Dat ik buiten mijn dromen zou kunnen blijven
En nu denk ik, hoe ga ik terug?
Naar die onschuld die ik als kind kon bereiken

Neem ik het leven beter? Ja
De wijn smaakt beter voor mij
Ik voel me gezelschap, moment na moment
Het is door de familie die mij gegeven is, uit de hemel neergedaald
Ik weet niet wat ik deed om te verdienen wat me is gegeven
Wat me inspireerde, mijn hoofd verliezen om beter te kunnen zijn, eh

De verandering zijn en het voorbeeld zijn
Altijd vechten met de tijd, uh
Een wereld creëren, een ander concept maken
Een beweging maken en schreeuwen wat we van binnen hebben

De verandering zijn en iets meer zijn
Het maakt niet uit wat anderen zeggen
Tijdens de reis zul je lijden
Maar aan het einde, zul jij schreeuwen

En ja, ik heb het gedaan, en ja, ik heb het gedaan
Ja, ik heb het gedaan, ja, ik heb het gedaan