Frammenti di Universo

De nacht daalt neer tussen de bomen
De maan straalt en de planeten
Hangen als wonderen, zo zwevend, zwevend
In de ogen van een kind
Tussen de netten van de binnenplaatsen
Wachtend op geluk, op geluk

We zijn dromen in de wind, we zijn wolken
Lachjes die de tranen weerstaan
Als we nu, vanaf nu, de mantel van de helden konden stelen

We zijn tekens aan de hemel, we zijn bliksem
De weg onder de koplampen van de auto’s
Hier om ons af te vragen, of we nog steeds, nog steeds, op onszelf kunnen vertrouwen
Fragmenten van het universum

En misschien is het het gezang van een engel
Maar het is gewoon regen op de ruiten
Dan voelen we ons kwetsbaarder en weerloos, weerloos
Als de bloemen op de balkons
Katten onder de stormen
Als het geluk zou regenen, het geluk

We zijn dromen in de wind, we zijn wolken
Lachjes die de tranen weerstaan
Als we nu, vanaf nu, de mantel van de helden konden stelen

We zijn tekens aan de hemel, we zijn bliksem
De weg onder de koplampen van de auto’s
Om ons af te vragen, of we nog steeds
Op onszelf kunnen vertrouwen
Fragmenten van het universum

Van stilte en onuitgesproken dingen
Fragmenten van het universum
Die elkaar eeuwige liefde zweren

We zijn dromen in de wind, we zijn wolken
Lachjes die de tranen weerstaan
Als we nu, vanaf nu, de mantel van de helden konden stelen

We zijn tekens aan de hemel, we zijn bliksem
De weg onder de koplampen van de auto’s
Hier om ons af te vragen, of we nog steeds
Op onszelf kunnen vertrouwen, kunnen vertrouwen op ons
Fragmenten van het universum
Fragmenten van het universum