GASSHOW

GASSHOW

De golven breken, de stenen zijn zwaar,
De zucht van de zee, een gebed dat ik smeek.
De echo van het leven weerklinkt in de lucht,
En ergens in de oceaan weerklinkt het nog steeds.

Jouw geur is als een thuis,
Met je fijne vingertoppen die me raken.
Als het een leugen is, heb ik de waarheid niet meer nodig,
Als het een leugen is, zoek ik de waarheid niet meer.
Zonder woede, zonder tranen, leef ik tussen de lucht en de aarde.

We zijn hier, gebroken door de pijn,
De golven zijn als stenen, zwaar en koud.
De zucht van de zee, een gebed dat ik smeek,
Jaren van verlangen samengevoegd in een zucht.
Wat moet ik zingen om opnieuw te stralen,
Nu deze melodie als een wegwijzer is, die me leidt.

Omdat we elkaar hebben ontmoet, hier en nu,
Zorg ik goed voor dit lege lichaam.
Het lot heeft ons samengebracht, vandaag,
In de ruimte tussen ons, jouw geest is hier.

Wat ik heb gekregen in ruil voor alles,
Is een herinnering die ik wil beschermen, geen leugen.
Het is de eerste keer dat ik zo voel, zonder sporen,
Ik hoop dat mijn stem je bereikt, trillend van verlangen.