Der Vampir des eigenen Herzens
Illuminate
De Vampier van het Eigen Hart
Jouw bron van lijden lijkt op een waterval
Die mijn woestijn besproeit
Op jouw zoute tranenstroom
Worden hoop en dromen
Ben ik dan niet meer dan een valse noot
In het geheel van goddelijke gezangen?
De ironie, ze heeft haar klauwen
In mij geslagen en bijt en trekt me weg
Je trekt me de oneindigheid in
Om de tijd te overwinnen
Als twee zonnen zullen we vergaan
Wanneer we elkaar vinden!
Ben ik dan niet meer dan een valse noot
In het geheel van goddelijke gezangen?
De ironie, ze heeft haar klauwen
In mij geslagen en bijt en trekt me weg