Lost Umbrella
Inabakumori
Verloren Paraplu
Neem me mee
Voordat ik helemaal doorweekt ben
Ik wil het grijpen zonder het te zien
Maar dat gaat toch niet lukken
Mijn hand is altijd nat
En ik besef nog niet
Dat ik het ooit zal laten vallen
De fijne regen prikt in mijn ogen
De vochtige adem verstopt mijn keel
Met dingen die geen vorm hebben
Was ik misschien best gelukkig
Omdat ik niet kon spreken
Wil ik met mijn paraplu
Voor de hinderlijke motregen vluchten
Neem me mee
Voordat ik helemaal doorweekt ben
Ik wil het grijpen zonder het te zien
Maar dat gaat toch niet lukken
Mijn hand is altijd nat
En ik besef nog niet
Dat ik het ooit zal laten vallen
De koude handen van een toekomst
En de snoepjes die ik niet kan weerstaan
Ik heb besloten om niet te kijken
Door het raam naar de referentie
Alsjeblieft, neem me mee naar een verre plek
Waar verwelkte bloemen bloeien
Zonder het te begrijpen, zo ga ik
Het geluid van mijn hart achterlaten
De koude regen prikt in mijn ogen
De vochtige adem raakt mijn wangen
Ik ben helemaal verloren in het onbekende
En vul de dagen van mijn hart
Laten we de wereld vervagen
Voordat er plassen ontstaan
Met de paraplu omhoog
Neem me mee
Voordat ik helemaal doorweekt ben
Ik wil het grijpen zonder het te zien
Maar dat gaat toch niet lukken
Mijn hand is altijd nat
En ik besef nog niet
Dat ik het ooit zal laten vallen
Neem me mee
Voordat ik helemaal doorweekt ben
Ik wil het grijpen zonder het te zien
Maar dat gaat toch niet lukken
Mijn hand is altijd nat
En ik besef nog niet
Dat ik het ooit zal verliezen
Nu wil ik het begrijpen
De fijne regen prikt in mijn ogen
De vochtige adem verstopt mijn keel
Het is allemaal mijn schuld
Omdat ik mijn hart aan de dagen heb toevertrouwd.
