Les Marquises
Jacques Brel
De Marquesas
Ze praten over de dood
Zoals jij praat
Over een vrucht
Ze kijken naar de zee
Zoals jij naar een put kijkt
De vrouwen zijn moe
In de gevreesde zon
En als er geen winter is
Is het geen zomer
De regen is onvoorspelbaar
Ze valt van korrel naar korrel
Enkele oude witte paarden
Die Gauguin neuriën
En door gebrek aan bries
Staat de tijd stil
Op de Marquesas
Van de avond stijgen vuren op
En punten van stilte
Die zich uitbreiden
En de maan komt dichterbij
En de zee scheurt
Oneindig gebroken
Door rotsen die namen kregen
Die in de war zijn
En verderop honden
Zangen van berouw
En enkele passen van twee
En enkele danspassen
En de nacht is onderworpen
En de alizé breekt
Op de Marquesas
Het lachen zit in het hart
Het woord in de blik
Het hart is een reiziger
De toekomst is willekeurig
En de kokospalmen gaan voorbij
Die liefdesliederen schrijven
Die de zusters in de buurt
Niet weten
Te negeren
De kano's gaan weg
De kano's komen terug
En mijn herinneringen worden
Wat de ouderen ervan maken
Wil je dat ik zeg
Zuchten is niet gepast
Op de Marquesas
