Twenty Five, Twenty One (스물다섯, 스물하나)
Jaurim
Vijfentwintig, Eenentwintig
In het seizoen waarin de bloemen door de wind vallen
Lijkt het nog steeds alsof ik jouw hand vasthoud
Toen was de bloem nog zo mooi
Wist ik niet hoe intens het nu is
Uh, jouw geur
Komt met de wind mee
Uh, dacht dat het voor altijd zou zijn
Vijfentwintig, eenentwintig
De zee van die dag was zo vriendelijk
Lijkt nog steeds alsof ik jouw hand vasthoud
Jij en ik waren in het brekende zonlicht
Droomden van een gelukkig leven dat mijn hart verwarmde
Uh, het lied van die dag
Komt met de wind mee
Uh, dacht dat het voor altijd zou zijn
Jij en ik van vroeger
Jouw stem, jouw ogen
Zelfs jouw warme aanraking
Hoe meer ik het me herinner, hoe verder het weggaat
Kan je niet vasthouden terwijl je vervaagt
In het seizoen waarin de bloemen door de wind vallen
Lijkt het nog steeds alsof ik jouw hand vasthoud
Toen was jij nog zo mooi
Wist ik niet hoe intens het nu is
Uh, jouw geur
Komt met de wind mee
Uh, dacht dat het voor altijd zou zijn
Vijfentwintig, eenentwintig
Aah, het lied van die dag
Komt met de wind mee
Aah, dacht dat het voor altijd zou zijn
Jij en ik van vroeger
Uh, uh, uh, dacht dat het voor altijd zou zijn
Vijfentwintig, eenentwintig
Vijfentwintig, eenentwintig