Mediterráneo

Misschien omdat mijn kindertijd nog steeds speelt op jouw strand
En verborgen achter het riet, slaapt mijn eerste liefde
Ik draag jouw licht en jouw geur waar ik ook ga
En, opgestapeld in jouw zand, bewaar ik liefde, spelletjes en verdriet

Ik, die op mijn huid de bittere smaak heb van eeuwige tranen
Die honderd dorpen in jou hebben gestort, van Algeciras tot Istanbul
Zodat je hun lange winternachten blauw kunt schilderen
Door de tegenslagen heen, is jouw ziel diep en donker

Aan jouw rode zonsondergangen, hebben mijn ogen zich gewend
Zoals de bocht aan de weg
Ik ben zanger, ik ben leugenaar
Ik hou van het spel en de wijn, ik heb de ziel van een zeeman
Wat kan ik eraan doen als ik geboren ben in de Middellandse Zee?
Geboren in de Middellandse Zee

En je komt dichterbij, en je gaat weer na het kussen van mijn dorp
Spelend met de getijden, ga je weg met de gedachte terug te keren
Je bent als een vrouw, geurig van teer
Die gemist en geliefd wordt, die men kent en vreest

Oh, als op een dag, tot mijn ongeluk, de dood me komt halen
Duw mijn boot de zee in met een herfstachtige oostenwind
En laat de storm zijn witte vleugels verscheuren
En begraaf mij zonder rouw tussen het strand en de lucht

Aan de helling van een berg, hoger dan de horizon
Wil ik een mooi uitzicht hebben
Mijn lichaam zal de weg zijn
Ik zal groen geven aan de dennen en geel aan de ginst

Dichtbij de zee, omdat ik geboren ben in de Middellandse Zee
Geboren in de Middellandse Zee
Geboren in de Middellandse Zee