Arenas Movedizas
Joaquín Sabina
Zandbanken
Morgen toen ik zo klein was
Viel ik van de Klif van de Bisschop
Achter een vogel zonder eigenaar aan
En landde ik in een munitiedepot
In de zandbanken
Onder een lucht van teer
Schelpjes die sterven
Zonder iets te zeggen
Toen de haan, in dienst van de ochtend
Kwam met zijn gekraai
Werd ik wakker, dromend dat ik reisde
Naakt met een koffer
In de zandbanken
Onder een huurprijs lucht
Spelden die sterven
Voordat ze geboren worden
Ik ging naar mijn afspraak, maar de horizon
Was moe van het wachten
San Pedro riep me bij mijn naam
En ik wilde niet antwoorden
En zandbanken
Onder een lucht van zetmeel
Transportschepen die landen
Zonder om vergiffenis te vragen
Zandbanken
Onder een lucht van zoethout
Liften die sterven
Door de litteken.
